Kamień – ważne wydarzenia w siedemsetletniej historii.

Życie religijne w Kamieniu przed utworzeniem parafii w 1909 roku rozwijało się na bazie duszpasterstwa parafii w Czernichowie. Od lokacji w 1319 roku aż do 15 marca 1909 roku Kamień należał do parafii Trójcy Przenajświętszej w Czernichowie. W tamtym czasie z uwagi na trudności komunikacyjne na nabożeństwa do kościoła parafialnego uczęszczało się zasadniczo w okresie letnim i w największe święta. Ludność Kamienia w tamtym czasie chodziła też do kościoła w Poręba Żegoty.

W 1408 roku Kanonicy Regularni klasztoru Bożego Ciała nabyli Kamień. Wieś Kamień była dla klasztoru Kanoników Regularnych zapleczem nie tylko produkcji rolnej, chociaż funkcjonował tutaj dobrze zorganizowany folwark, ile eksploatacji materiałów budowlanych i produkcji przemysłowej. Wydobywano tu w dużej ilości kamień wapienny, wypalano wapno i cegłę, przerabiano drewno na własny użytek a także na sprzedaż w Krakowie.

Aktywności gospodarczej zakonników we wsi towarzyszyło także duszpasterstwo. W 1585 – 1586 wzniesiono niewielką drewnianą kaplicę, w której podczas każdej niedzieli i w święta, rano i wieczorem odprawiano publiczne modlitwy (odmawiano pacierze, śpiewano litanie, odmawiano różaniec). Na pacierze wzywał dzwon kapliczny, a przewodniczył im wyznaczany przez klasztornego ekonoma majątku stróż kaplicy, którego nazywano kościelnym. Gdy do wsi zjeżdżał ekonom dóbr klasztornych to odprawiał tu także Msze św. W aktach wizytacji biskupiej z 1602 roku znajdujemy ważną informację, że kaplica ta stanowiła miejsce kultu, ale także była miejscem promocji szeroko rozumianej kultury oraz miejscem integracji wewnętrznej, miejscem wiosko twórczym.

Powszechnie, tak jak było to praktykowane w innych parafiach, cechą charakterystyczną pobożności ludowej było ukierunkowanie na kult maryjny oraz cześć okazywana świętym. Można powiedzieć, że kaplica wybudowanej przez Kanoników Regularnych dedykowana została Matce Bożej stąd wezwanie Opieki Matki Bożej.

W 1703 roku z inicjatywy ks. Michała Macieja Rusieckiego, prepozyta generalnego krakowskiego klasztoru kanoników regularnych laterańskich znalazł się w Kamieniu obraz Bożej Rodzicielki, który z biegiem czasu zyskał sobie miano obrazu Matki Boskiej Kamieńskiej albo Kamieńskiej Matki Bożej Opieki. Obraz ten wyraźnie zaciążył na dziejach wsi oraz religijności jej mieszkańców. Teksty pieśni śpiewanych kiedyś przez miejscową ludność dają wymowne świadectwo powszechnego dawniej przekonania o nadzwyczajnej skuteczności pośrednictwa Maryi w kamieńskim wizerunku.

Szczególną cześć w pobożności tutejszego ludu miała też tajemnica Przemienienia Pańskiego. Wśród świętych czczono też w sposób szczególny: św. Jana Chrzciciela, św. Jana Nepomucena oraz św. Barbarę (jako patronkę dobrej śmierci). Szczególną formą pobożności dla tutejszej ludności były też pielgrzymki na odpusty (do Kalwarii, do Łączan, do Rybnej, do Czernichowa).

Duży wkład w rozwój wsi włożył opat klasztoru Bożego Ciała ks. Stanisław Dominik Słotwiński. Jednym z jego dokonań było utworzenie szkoły elementarnej powszechnej, która powstała w 1866 roku (ks. Opat Stanisław Słotwiński jest obecnie patronem Szkoły Podstawowej w Kamieniu).

Bardzo ważnym wydarzeniem dla siedemsetletniej historii Kamienia było utworzenie parafii p.w. Opieki Najświętszej Maryi Panny. Parafię tę utworzono dnia 15 marca 1909 roku dekretem kardynała Jana Puzyny. Pierwszym kościołem parafialnym została dotychczasowa kaplica, wzniesiona przez klasztor w XVIII w. z drewna modrzewiowego w miejscu wcześniejszej. Budowę kościoła rozpoczęto w 1924 roku. Był to wielki wysiłek dla mieszkańców Kamienia. Budowę ukończono w maju 1928 roku, a 15 lipca tegoż roku biskup Stanisław Rospond dokonał jego poświęcenia i oddania do użytku liturgicznego.

Bolesnym wydarzeniem dla dziejów Kamienia był dzień 13 września 1944 roku. W tym dniu posypały się na wieś 354 bomby burzące zrzucone przez bombowce 15 Armii Powietrznej USA. Oprócz ofiar w ludziach poważnie uszkodzony został kościół. Jeden ze świadków tego wydarzenia tak opisał obraz po zniszczeniu: Pamiętam, że w jednym oknie został fragment (witraża), jak Pan Jezus rozdaje chleb a drugim znak Opatrzności Bożej. Warto zwrócić uwagę, że w czasie tego bombardowania w stanie nienaruszonym przetrwał obraz Matki Bożej. W niedzielę17 września odbył się pogrzeb ofiar bombardowania, który był wielką manifestacją solidarności całej okolicy.

Restauracją świątyni po tragicznie zmarłym księdzu proboszczu Tokarzu zajął się jego następca ks. Franciszek Gryboś, który do Kamienia przybył w lutym 1945 roku.